Mark Rijk

Eind april dit jaar namen mijn vader en moeder al afscheid van hun cafe bar Walk-Inn. Vanavond is het voorgoed voorbij met de Walk-Inn, want dan openen Emmy en Esther officieel eetcafé De Meiden (artikel PZC).

Ruim 37 jaar hebben m’n vader (Rinus) en moeder (Magda) achter de bar gestaan. Het begon met een relatief klein gedeelte aan de voorkant met een ouderwetse houten dansvloer. Die was toen hard nodig, want in het begin was het nog een echte bar. Op de vrijdag- en zaterdagavond werden er nog volop 45 toeren plaatjes gedraaid door mijn vader waardoor de bar een kleine dancing was. Maar vooral de zondagen waren beroemd. Toen de discotheek Kiekieris nog iedere zondagmiddag ruim 1000 bezoekers trok was het inpilzen geblazen in de Walk-Inn. De deur ging om 14:00 uur open, maar ieder weekend stonden de mensen om kwart voor twee al voor de deur.

Continue Reading »

Blog niet vaak over gebeurtenissen die zoveel jaar geleden zijn gebeurd, maar vandaag schoot me ineens te binnen dat Jes en ik 2 jaar geleden in Californie zaten. Precies op deze dag stapten we vrolijk een helikopter in om vanuit Las Vegas naar de Grand Canyon te vliegen. Een tripje die ik werkelijk nooit zal vergeten.

Eerst een klein uurtje vliegen om daarna steeds lager en lager de Canyon in te dalen. Je voelde jezelf kleiner en kleiner worden om uiteindelijk pal naast de Colorado Rivier te landen. Adembenemend! Wat heeft moedertjes natuur hier haar best op gedaan. En wij mochten er een paar uurtjes van genieten.

Maar er gebeurde nog meer spannende dingen in de Grand Canyon. Heb ‘m al eens eerder gepost, maar het verhaal is te humorvol om het niet te posten…
Continue Reading »