Gister was het 34 jaar geleden dat Elvis dood op Graceland werd gevonden. Wij waren drie jaar geleden op het landgoed en dat bezoek maakte zeer veel indruk. Het interieur, de imposante ‘prijzengallerij’, echt prachtig. De muziek van Elvis staat hier zowiezo vaak op, want ik ben een grote fan ‘the King of Rock & Roll’.
Van die dag maakte ik een verslag voor dit blog, alleen waren de foto’s al een tijd niet opvraagbaar door een corrupte toepassing. Ik heb de foto’s weer eens van mijn harde schijf gehaald en op mijn blog gezet. Weer even terugkijken naar de prachtige dag op Graceland.
Het is vandaag precies 33 jaar geleden dat Elvis dood werd aangetroffen in zijn badkamer op zijn landgoed Graceland. De officiële doodsoorzaak was een hartstilstand door een cocktail van verschillende medicijnen. Maar u kent het verhaal, want volgens velen zou ‘The King’ nog gewoon in leven zijn.
Ik behoor niet tot de laatste groep, maar ben wel een fan van Elvis. Ooit eens gegrepen door het nummer Suspicious Minds en sindsdien altijd op zoek naar, voor mij, nieuwe nummers van Elvis.
Tijdens onze USA tour van 2008 konden we Graceland dan ook niet overslaan. De rondleiding met audio tour was grandioos. Het zien van de Jungle Room en begraafplaats maakten diep indruk. Maar het mooiste was toch Elvis zijn voormalige squash ruimte waar al zijn gouden platen hangen. Daar merk je pas echt wat deze man voor zoveel mensen op de wereld heeft, en nog steeds, betekent. He always be the king!
Nou, het weer zat mee vandaag. Zoals Jessica zei: “Het is heerlijk weer!” Bewolkt en een graad of 25. Het is genieten na dagen lang 35 graden en veel vochtigheid.
We rijden vanmorgen vroeg direct naar Graceland.
Kopen de kaartjes en nemen de Audio-Tour. We zijn sowieso gek van audio-tours. Het is altijd heerlijk om de info te horen in plaats van alles te lezen.
Met de bus rijden we naar de andere kant van de straat. De oprit van Graceland is immens groot alleen wanneer je 1 keer voor het huis staat valt de grootte eerlijk gezegd een beetje tegen. We hadden het beiden veel groter verwacht, maar eigenlijk is het een fatsoenlijk huis met een enorme lap grond.
Het was te merken op de heenreis. Uit voorzorg hadden we een binnendoor weg genomen -Bilzen, Maastricht- om richting Valkenburg te rijden. Het was totaal niet nodig, geen moment in de file moeten gestaan.
De drukte was dus geen tegenstander meer, de warmte bracht meer problemen. Als de wiedeweer zijn we richting de Cauberg gelopen om daar de airco in te duiken van het Holland Casino. Ontzag voor al die mensen een uurtje of 8 in de felle zon hebben gestaan om de renners met 50km/pu langs te vliegen. Ik had het er gister niet voor over gehad. Deze warmte was niet te behappen.
De airco ronkte, de Spa blauw vloog naar binnen. Iedereen was blij om binnen te staan, zelfs Joop Zoetemelk zat liever nog even in de koelte. “Zie die drank flessen toch vliegen in het peleton. Als je langs de kant van de weg nu geen bidon kan vangen als souvenier, zal je er nooit meer 1 krijgen.” Pfff, Joop toch. Ik zou de puf niet hebben om als een zot achter zo’n drinkbusje te lopen.
Een uurtje voor de passage op de Cauberg zijn we richting tribune gelopen. Terwijl bij de Amstel Gold Race de sfeer er hier altijd goed in zit was het nu lauwtje te noemen. Weer die hitte die iedereen tegen hield om uitbundig te zijn. Tot daar de renners om de bocht komen. Boogerd sleurt als een malloot aan kop, maar krijgt geen meter. Het is Kessler die als een malloot er vandoor gaat met Gilbert in zijn kielzog. Het gebeurt allemaal net voor onze neuzen en is prachtig om te zien. Geen spoor van enige warmte bij de hoofdrolspelers.
Wij trekken, nadat alles is langs gekomen, weer naar Holland Casino om af te koelen en een uurtje later rijden rijden we weer terug naar het Zeeuwse, de airco rommelend op de achtergrond.