Mark Rijk

Eind april dit jaar namen mijn vader en moeder al afscheid van hun cafe bar Walk-Inn. Vanavond is het voorgoed voorbij met de Walk-Inn, want dan openen Emmy en Esther officieel eetcafé De Meiden (artikel PZC).

Ruim 37 jaar hebben m’n vader (Rinus) en moeder (Magda) achter de bar gestaan. Het begon met een relatief klein gedeelte aan de voorkant met een ouderwetse houten dansvloer. Die was toen hard nodig, want in het begin was het nog een echte bar. Op de vrijdag- en zaterdagavond werden er nog volop 45 toeren plaatjes gedraaid door mijn vader waardoor de bar een kleine dancing was. Maar vooral de zondagen waren beroemd. Toen de discotheek Kiekieris nog iedere zondagmiddag ruim 1000 bezoekers trok was het inpilzen geblazen in de Walk-Inn. De deur ging om 14:00 uur open, maar ieder weekend stonden de mensen om kwart voor twee al voor de deur.

Continue Reading »

Ongelukken komen nooit alleen. Stort er ergens een vliegtuig neer dan kan je er donder op zeggen dat er binnen een week nog 2 vliegmachines problemen zullen vertonen. Geen idee hoe deze wet heet, maar sinds deze week zijn we er achter gekomen dat hij ook hier van toepassing is.

Woensdag begon de trilogie met een lek in de meterkast. Er stroomde water vanuit het plafond recht op de zekeringkast. Paniek alom. Probleem: een lekkende afvoer waardoor as maandag waarschijnlijk de vloer eruit gekapt moet worden om een nieuwe afvoer te laten zetten.

Donderdag deel 2 met een lekke voorband aan de Skoda. In een recordtijd van 21 minuten lag er een nieuwe band aan, maar de reserveband was er niet 1 om nog eens een paar honderd kilometer mee te rijden. Twee nieuwe voorbanden dan maar en een kleine 200 euro armer.

Gister het slot van de reeks (hopelijk!). Jes was op weg naar een feestje, maar bij het vragen naar de weg ging het raam niet meer omhoog. De avond werd doorgebracht bij een garage die het probleem ook niet kon verhelpen. Dat kon er ook nog wel bij!