Mark Rijk

Dat beloofde bij het opstaan weer een mooie dag te worden. De lucht strakblauw en de temperatuur zou vandaag richting 28 graden gaan. Maar eerst, onbijt. En wanneer je tegen Jes en mij ontbijt zegt in Amerika roepen wij Cracker Barrel!

Cracker Barrel is een restaurant waar ze die typische ouderwetse onbijtjes hebben. Wij zijn er gek op en dus wilde we deze morgen er zeker naar toe. Het is toch altijd maf om ‘s ochtends een toko vol mensen te zien zitten, maar Amerikanen onbijten bijna altijd buiten de deur. Voor ons was het altijd even wennen, maar het voordeel is dat we na zo’n ontbijt nooit meer tussen de middag eten.

Het leuke van Cracker Barrel is dat ze naast de zaak standaard een erg leuke winkel hebben met typische oud Amerikaanse spullen. En voor de deur een hele rits schommelstoelen. We zouden er zo graag eens een keer 1 meenemen. Maar hoe krijg je zo’n ding in de koffer?

Met volle magen op naar Hersheypark. Hershey is een plaats van een paar 1000 inwoners, maar geniet wereldwijde bekendheid door zijn snoepfabrieken. Alle bekende candybars in de VS worden hier gemaakt. En dat is niet het enige, want pal naast de fabrieken ligt een pretpark wat als sinds de jaren ’40 in bedrijf is.

Het is echt zo’n gezellig Amerikaans park met veel knusse straatjes met veel groen en daartussen een 10′tal achtbanen en nog meer andere attracties. Het valt meteen op dat het echt niet druk. We maken er direct gebruik van om alle grote attracties te doen.

De bekendste, en degene die ik al een lange tijd wil doen, is Storm Runner. Afgeschoten van 0 naar 120 km/pu in 2 seconden. We vinden het beiden echt een geweldige baan met lekker snelle elementen waardoor we helemaal wakker zijn.

En van die vieze ‘smoetzige’ attracties krijg je natuurlijk vieze handen. Daar hebben ze hier wat opgevonden. Overal hangen busjes met desinfectant. Echt een uitkomst!

Op naar baantje nummer 3, Fahrenheit. Een coaster met een traject wat meer op een spaghettisliert lijkt. Mwa, best intensief.

Wat wij in het bezoek van al die pretparken nog nooit hebben meegemaakt is dat het waterpark hier in het gewone park ligt. We zagen plots mensen in hun badpak en zwembroek. Het doet een beetje vreemd aan en zeker wanneer daar dan ook een achtbaan staat waar je met zwembroek in mag.

Nou, wij hebben er eens even naar gekeken, maar hebben gepast. Mensen die onder de baan staan hebben de beschikking over een flink waterpompje waarbij je mensen in het karretje wegspoelt. Met je zwembroek hierin is een must, want iedereen krijgt de volle laag.

Ik ben zo’n fan van pretzals!!

Al is het niet druk, het park is groot genoeg om een hele dag zoet te zijn. Ik pak de antieke Comet als laatste (houten) achtbaan. Wat een prachtig ding.

Jessica slaat deze even over en neemt een cookie sandwich. Ik begin toch wel te schaterlachen wanneer ik ze aan zie komen lopen met dat ding. Twee flinke koekies, met daartussen een laag ijs. Hoe verzin je het!! Het smaakt opperbest, maar het eet ontzettend onhandig. De koekjes blijven wel goed, maar het ijs begint te smelten voordat je er nog maar twee likjes van heb gedaan. Die blik in Jes haar ogen… hihi!!!

Wat overigens opvalt is dat in heel het park 70 procent van de medewerkers uit 65 plussers bestaat. Soms kom je een opa’tje tegen die zijn wandelstok vanmorgen heeft omgeruild voor een bezem. Ze zijn echt opvallend lief, maar het blijft toch vreemd om iemand van die leeftijd nog zo hard te zien werken. Tja, welkom in Amerika waar je pensioen niet klaar ligt na je 65e.

Na het park te hebben verlaten gaan we nog even bij Chocolate World kijken. Ja, we zijn hier al eens geweest. In 2005 waren we hier samen met Serge & Marieke toen we dit meepakten bij een bezoek aan New York. Het was toen een paar weken voor kerst en een klein gedeelte van het park was   open (geen achtbanen dus), maar Chocolate World wel. Het is toch enigzins veranderd, maar je kan er nog steeds je eigen choco maken, jezelf op een de wikkel van een chocoverpakking zetten en je eigen snoep kopen.

Het complete assortiment van Hershey ligt hier en het is mooi om te zien dat een choco en snoepfabriek zoveel kan maken. Er liggen veel onbekende merken tussen, maar Kit Kat kent toch iedereen. Die chocoreep is bij Hershey bedacht en wordt er nog steeds gemaakt. Ik ben zelf gek op Twizzlers en kon deze zak ook niet laten liggen. Zie je ze roepen: “Mark, neem me mee!!”

En wij zijn niet de enige fans. Even god is a Hershey lover! :-)

Het is 6 uur en wij rijden nog even naar de Wallmart om wat inkoopjes te doen. ‘s Avonds eten we heerlijk bij de Red Lobster (visrestaurant) en dan zit deze dag erop. Morgenochtend vertrekken we hier weer… opweg naar… Country roads… take me home…. to the place…. I belong…. West-Virgina, mountain mama…. take me home….. countryroads!

• Share

Tags: Chocolate World, Cracker Barrel, Hershey, Hersheypark, Storm Runner, Twizzlers, USA