Mark Rijk

Het is druk in het hotel. Bijna alle kamers zijn bezet, want het is het Laborday Weekend. Laborday wordt maandag gevierd en is een soort Dag van de Arbied zoals wij hem kennen. Voor bijna alle Amerikanen betekent dat een lang weekend vrij waardoor ze er dus op uit trekken. Wij worden weer wakker met een strak blauwe hemel. Vandaag kan het kwik naar de 32 graden stijgen, dus dat wordt weer afzien. Wie ook gek van de warmte zijn… de eekhoorns. Ze springen hier iedere morgen over de parkeerplaats op zoek naar voedsel. Wat een schattige beestjes zijn het toch.

Vandaag hebben we het pretpark Busch Gardens op de planning. Het is 1 van de pretparken die we hoog op het lijstje hadden staan. We verwachten er dus nogal wat van. Aangezien het erg druk gaat worden trekken we er vroeg op uit. We zijn om 09:15 uur bij het pretpark om vooral de eerste uren de grote attracties te doen.

Busch Gardens staat in het teken van Europa. Verschillende landen zijn hier vertegenwoordigd en zijn prachtig nagemaakt. Wat direct opvalt is de mooie natuur waarin we lopen. Het ligt in een soort vallei waardoor we nogal hoogtemeters maken, maar daardoor heeft het net iets extra’s. De eerste attracties die we doen is Griffon.

Het is direct ook de grootste en bekendste attractie van het park. Met 10 man naast elkaar wordt je naar 60 meter hoogte gebracht. Je doet een halve cirkel en kijkt dan diezelfde diepte in. Het leukste is, je hangt zo’n 10 seconden boven op die hoogte terwijl je recht naar beneden kijkt. En dan ineens…. klik…. WOHOO!!! Volle snelheid duik je diepte in om daarna een paar heerlijke moves te maken. De achtbaan eindigt in het water, waar je als inzittende niets van merkt.

Wat een topbaan. Dit was 1 van de leukste achtbanen waar ik in heb gezeten. En dat zijn er intussen al zo’n 150. Daarna lopen we door naar de volgende achtbaan, Alpengeist. Een achtbaan waarbij je onder de track hangt en nogal wat keertjes over de kop gaat.

Jessica is verre van fan van deze achtbaan en wacht op mij. Ik kan direct instappen en beleef een heftig ritje. G-krachten trekken me door de baan en ruim 2 minuten later kom ik hard tot stilstand. Leuk om gedaan te hebben, maar fan ga ik niet worden. Het is maar goed dat Jes even geduld had.

Daarna lopen we direct door naar de achterkant van het park waar Curse of the Dark Castle staat. Een soort enge Fata Morgana waarbij je met een 3-d brilletje op allerlei scenes door wordt geloodst. Echt een unieke attractie is het, maar ik word op het einde ineens kotsmisselijk. Het 3d effect werkt even niet en het ritje Alpengeist zal ook wel hebben meegespeeld. Een mooie attractie, maar pfieuw… m’n slokdarm heeft flink wat weg te slikken.

Aangezien we toch op een hoge frequentie zitten lopen we direct door naar de Mach Tower. Een vrijeval toren vanaf zo’n metertje of 70 hoog. Jes staat te springen om in te gaan… en ik… slik… slik… ik pas echt even. Ben bang dat anders de mensen 70 meter onder me wat in haar nek gaan krijgen. Kom hier maar met je tas Jes, ik zie je zo! Wat een dare devil he. Joehoee!!!

Het is zo’n half twaalf wanneer Jes met rode wangetjes eruit komt en we de parkmap er eens bijpakken. We hebben op aanraden van Arco (bedankt man!) een tactisch rondje gedaan langs attracties waar het erg snel druk wordt. En eigenlijk hebben we een boel grote attracties intussen gehad. We merken ook dat de wachtrijen steeds langer worden en de looppaden alsmaar voller… al heb ik natuurlijk voor sommige foto’s 10 minuten geduld zodat er bijna niemand opstaat.

De rest van de dag doen we het rustig aan. De 34 graden worden gehaald en het is afzien wanneer je midden in de zon staat. Jes trekt de temperatuur in ieder geval allemaal ontzettend goed. Dat hebben we wel eens anders meegemaakt.

En wat altijd heerlijk is van een pretpark… mensen kijken! We gaan regelmatig met een koud drankje op een bankje zitten en maar turen wat er voorbij komt. Er lopen natuurlijk tal van moddervette mensen rond, maar ik krijg het idee dat het er toch minder worden dan vorige jaren. In restaurant staat nu ook regelmatig bij hoeveel calorieen een maaltijd bevat. Alleen overal waar je kijkt is er vreten. Maar die kippies zien er toch wel verdomd goed… en de geur! Oh, wat lekker! (let op de skibrillen!)

Ze zijn er nog lang niet, maar het gaat de goed kant op. Echter kom je soms mensen tegen die regelrecht uit stipboek zijn gelopen. Mooie broekie hoor!

We doen nog een flink wat attracties, maar wanneer het echt warm wordt lopen we eigenlijk alleen maar te shoppen (lang leven de airco!) en dan kom je nog eens wat tegen waarvan ze in Amerika denken dat onze goedheiligman uit Duitsland komt.

Rond een uurtje of 4 hebben we alles wel gezien en zijn stik kapot. Busch Gardens is ons verre van tegen gevallen en is onziens 1 van de mooiste en gezelligste parken van de USA. Maar, het is hoogste tijd voor een siesta! Rond een uurtje of 8 gaan we eten (Applebee’s) en doen nog wat winkels aan. Shoppen is hier zo ontzettend leuk, je komt meest idiote dingen tegen.

En dan is het een uur of 11 en gaan we terug naar het hotel. Dat was weer een dag in het heerlijke landje. Morgen hebben we een rustdag ingepland. We zetten geen wekker en kijken wel hoe de dag loopt. In ieder geval wil ik toch nog wel even in de buurt van gister kijken, waar de bomen horizontaal in de voortuin liggen door Irene. Achja, we kijken wel. Het wordt een dag van alles mag, maar er moet absoluut niets.

• Share

Tags: Alpengeist, Busch Gardens, DarKastle, Griffon