mei 24 2011
EEN KATTENLUIK. HOE LEG JE DAT UIT?
Na een paar weken waren Jes en ik het beu. Iedere keer moest die deur weer open worden gehouden om Woody buiten te laten. En dat was nog niet het grootste probleem, want wanneer je boodschappen wilde doen, moest je op meneertje wachten voor je op pad kon. Gelukkig is daar een universele oplossing voor, het kattenluik.
Deur eruit, gat in de deur (bedankt pa!), kattenluik erin, TADAAA! Nou Wood, daar is je vrijheid. Wanneer het buiten licht is kan je gaan en staan waar je maar wilt… althans, dat dachten we.
Nu verwacht je dat je zo’n kat makkelijk uitlegt hoe zo’n kattenluik werkt. Hij komt toch ook altijd op schoot wanneer je op je bovenbeen klopt? Dit was toch bijna hetzelfde? Even het plastic raampje laten klepperen en voila!
De eerste keer kwam meneertje nieuwsgierig naar het luik gestekkerd. Even snuffelen, op zijn kont voor het raampje, zijn kop ietwat naar beneden… “MIAUW!” Een tevreden geluid kwam er uit zijn bekje, “Maar dat is leuk! Een eigen raam voor mij alleen om naar buiten te kijken!” Blij geurde hij langs onze onderbenen om zijn tevredenheid te laten zien. “Maar Woody,” zie ik lief tegen ‘m, “je kan hierdoor naar buiten. Kijk maar!” Met een flinke tik liet ik klepje open en dicht gaan… Zoef! Weg was die stoere Wood. Niet door het kattenluik, maar linea recta als een bange haas achter de bank.
Een paar dagen later maar eens een andere methode. Laat de kat “voelen” dat hij erdoor kan. Het leek mij zo’n logisch stap. Pak hem op, duw ‘m er 1 keer doorheen en hij snapt het. Zo’n internetforum voor kattenliefhebbers brengt je nog eens op slimme ideeën. Dat oppakken ging prima, maar je moet niet denken dat de dwarskop door het luik was te duwen. Als een opstandige puber zette hij zijn poten tegen de zijkanten van het luik en was er dus met geen mogelijkheid door te douwen. U begrijpt, hij is dagenlang niet in de buurt geweest bij zijn poort naar de vrijheid.
We zijn drie weken verder en Woody gaat door zijn luik… wanneer wij hem natuurlijk wel helemaal open houden. Speeltjes, lief praten, eten, een klein duwtje, we hebben alles al in de strijd gegooid om ‘m zelfstandig naar binnen (of buiten) te laten komen. Geen 1 remedie werkt. Het is ontzettend lief om hem iedere keer weer voor dat luik te zien mauwen, maar heeft iemand een remedie voor dit euvel!? Wij zijn ten einde raad.
LEES OOK:
* THERE’S WOODY!
* NIEUWE MEDE-BEWONER
7 Reacties to “EEN KATTENLUIK. HOE LEG JE DAT UIT?”
Hoe heerlijk herkenbaar…
Alleen, bij ons snapten ze het wel toen we het luikje een paar keer open hadden gehouden.
Mogelijke oplossing; zet Woody aan één kant van het luik en zet aan de andere kant een bakje met iets wat hij heel graag eet. En dan niet toegeven uiteraard, net zo lang blijven wachten tot hij vanzelf zijn luikje open duwt.
Heerlijk beschreven!
En zo ontzettend herkenbaar!
Ik hou de reacties en tips in de gaten. Kan ze ook zeer goed gebruiken! :-)
http://forum.fok.nl/topic/913639
Staan wel wat handige tips bij…. succes!
Gewoon wat extra lekkere kattensnoepjes erin leggen. En de deur niet meer open doen voor hem.
Hilarische plaatjes ook :-)
@Renier: Nou, we hebben ‘m vanavond uitgeprobeerd. Filmpje volgt! :-)
@Ellen: Over een jaar lachen we om dit euvel. We moeten er uit komen! Of liever gezegd, die kat er doorheen.
@Marieke: Die met dat natvoer staat als eerste op om te proberen. Daar geloof ik wel in. Het wordt wel een kliederboel, maar ach.
@Mark: Net een filmpje gemaakt. Zo makkelijk is het blijkbaar niet.
@Edwin: Dat vonden wij stiekem ook wel :-)
[...] duidelijk te laten zien dat het kattenluikverhaal ons toch aardig hoog zit. We hebben vanavond de 1e reactie van Renier maar eens geprobeerd, [...]