Mark Rijk

Twee weken geleden was Jessica jarig. En wat koop je voor een meisje die alles al heeft? Een E-Reader natuurlijk! Nou, zo ging het niet helemaal, maar Jes wist totaal niet wat ze moest vragen. Ja, ze leest veel, maar of zo’n E-Reader nu echt iets voor haar was?

Jessica heeft ‘m nu twee weken en is helemaal om. Daarom heb ik alle voordelen van haar kant maar eens op een rijtje gezet.

Voordelen:
* Licht in gewicht
* Lettertype instelbaar
* Eindelijk fatsoenlijk in bed lezen
* Altijd de mogelijkheid om een boek te halen (downloaden)
* En poes Bowie kan op schoot blijven! Ja, ook hij is verdomd blij

Nadeel:
* Niet goed in te schatten hoever het hoofdstuk is.

Voor de boekenverslinders is dit echt de toekomst. En eigenlijk zie ik het in ook wel zitten om de Quest of Elsevier tijdens een drolletje draaien te lezen. Met de ene hand de E-Reader en met de andere alvast het wc-papier afrollen.

Lees ook:
* Rondje rond de kerk
* Op z’n Raas

Aangezien ik bijna dagelijks met de trein reis kijk ik al maanden tegen die paal, inclusief Idols stip, aan. Goh, betalen met je chipkaart, dat is handig!

Schijn bedriegt, want deze chipkaart werkt weer los van de chipkaart die je op je bankpas zit. Reserveer dus nog maar een plaatsje in je portomonnee. En dat is het niet het enige, want wie bijvoorbeeld vanuit Goes naar zijn tante in Kapelle wil moet minimaal 20 Euro op de OV-chipper zetten. Pardon? Twintig euro!? Een retourtje naar het mooie Kapelle kost €3,60. Je wordt dus verplicht om nog 4 keer naar je tante te gaan.

En dan de grootste ergernis. De chipkaart is op ieder station te koop, maar moet wel geactiveerd worden bij een servicepunt. En het enige servicepunt in Zeeland is in… Middelburg. Bel uw tante in Kapelle maar op om te zeggen dat u wat later komt…

Duidelijk dat de chipkaart hier nooit en te nimmer in huis gaat komen. Het randstedelijke goedje zal prima in de grote steden werken, maar is niet gemaakt op gebieden buiten de randstad. Benieuwd hoelang we nog kunnen genieten van de kaartjesautomaat.

Lees ook:
* Medereiziger
* Koperkoorts

Een beer van een vent, een hart op de juiste plek. Afgelopen vrijdag is collega Rens Jagt overleden. Na een strijd van twee-en-een-half jaar verloor hij.

Rens was radio-technicus, maar stapte 3 jaar geleden gedeeltelijk over naar het vak van cameraman. Ik heb hem ruim een week mogen begeleiden en dat was zeker geen straf. Met discipline en gedrevenheid zette hij zich in om ook dit onder de knie te krijgen.

Tijdens zijn ziekte waren gesprekken met hem nog altijd positief. Ik heb tot het laatste moment het gevoel gehad dat Rens deze strijd zou gaan winnen. Zo’n boom van een kerel met die gedrevenheid… dat moest verdomme goed komen!

UPDATE 21 OKT:
Vandaag is Rens begraven. Bert heeft een prachtige audio-memorial gemaakt en op zijn blog gezet. Kippenvel…

Zie ook de blog van Bert van der Es

Vandaag moest ze er dan ook aan geloven :-)… Jessica is 30. Om het leed te verzachten hebben we er vandaag een heerlijk dagje Brugge van gemaakt. Lieve schat, nogmaals gefeliciteerd!

Het eeuwige talent, flamboyant en enfant terrible. Op 34-jarige leeftijd is het al gedaan met Frank Vandenbroecke… treurig.

Afgelopen maart tijdens Nokere Koerse, heb ik ‘m nog zien rijden. Hij leek totaal niet mee te doen voor de overwinning. Totdat de speaker, op 40 kilometer voor de finish, nieuws had uit koers: “Frank Vandenbroecke is gedamareert uit het peleton.” De 1000′en Belgen die bij de finish stonden werden gek. Het geluid van het gejuich en gejoel piepten in ieders oor. Niemand die meer kon verstaan wat de omroeper nog zei. Het bleef nog minuten lang onrustige alleen had niemand gehoord dat hij na 3 seconden al was teruggepakt door het peleton.

Hij heeft 1 prachtig seizoen gereden en dat was 1999. Sporza maakte vorig jaar er een prachtige docu over, VDB Avila. Een juweeltje van een ‘unieke’ renner.

httpv://www.youtube.com/watch?v=ne5r6t27j3I&feature=related

Lees ook:
* Franseco del Ponte

Als cameraman ben ik vaak in de Hedwigepolder geweest. Vanaf thuisbasis Oost-Souburg ruim een uur rijden om in het meest zuid-oostelijke puntje van Zeeland te komen. Een straf? Verre van! De Hedwigepolder is visueel een feestje. Prachtige bomenlanen met wijde akkers en mooie doorkijkjes naar de Antwerpse havens.

Alleen zal het feestje binnenkort over zijn voor de cameralui. Dit mooie stukje natuur moet dus definitief worden vervangen worden dooruhhh… natuur. Het uitdiepen van de Westerschelde kost namelijk… uhhh… zand. En dan klinkt het natuurlijk niet meer dan logisch dat een polder zoals de Hedwige omgeploegd moet worden tot slikken.

Zeeuwen hebben een dreun in het gezicht gekregen (80% is tegen ontpoldering), het geloof in de politiek is verdwenen. En de cameralui… die zullen de prachtige plaatjes van de Hedwigepolder gaan missen.

Jawel, je ziet het goed, ons appartement staat de koop. De zin in een tuintje wordt iets te groot endus hebben we ons huisje te koop aangeboden. Voor de geïnteresseerden (en nog zoveel meer nieuwsgierige aapjes): HIER STAAT DIE!

O ja. We hebben nog niks anders gekocht (of op het oog).