jul 01 2009
DOPING BIJ DEKKER (EN…)
En daar was vanmiddag plots het nieuws, Thomas Dekker betrapt op het gebruik van EPO. Nu viel dat niet geheel ineens uit de lucht, want vorig jaar werd Dekker al ontslagen bij Rabobank. Toen giste men al naar de aanleiding. De twee partijen hielden hun kaken stijf op elkaar, maar dat het er iets mee te maken heeft lijkt nu meer dan logisch. En dan? Nou, er zijn twee scenarios denkbaar op dit moment, want misschien heeft dit verhaal wel een staart die een paar meter lang is.
SCENARIO 1:
Thomas Dekker is een aantal jaren geleden zelfstandig naar Italie getrokken. Hij trok in bij dokter Cecchini die wegens zijn verleden omstreden is, want renners zoals Ullrich en Riis hebben ook onder zijn vleugels ‘getraind’. De dopingtests van Dekker hebben de laatste jaren vreemde verschillen aangegeven en omdat Rabobank het risico niet wilde nemen, hebben ze vorig jaar een punt achter hun samenwerking gezet. Ontslag was onmogelijk omdat hij toen nog niet positief was bevonden endus scheiden hun wegen waarbij de afspraak was om elkaar verder niet vuil te maken. Deze wijze is bijna vergelijkbaar bij Michael Rasmussen. Tijdens de Tour van 2007 werd de Deen uit de ploeg gezet omdat hij in Italie zou zijn gesignaleerd en niet in Mexico, zoals hij bij de ploeg had opgegeven. Het rook naar doping, maar harde bewijzen waren er niet. Prima acties van Rabobank, want voordat deze mannen werden gepakt op het gebruik van EPO stonden ze al buiten de ploeg.
SCENARIO 2:
Maar nu scenario 2. En dat scenario gaat een stuk verder dan de eerste, want Dekkers zou een niet op zich zelf staan incident zijn geweest. Denk aan Bernard Kohl. De berggeit die vorig jaar na de Tour ook betrapt werd op EPO. Hij reed toen voor Gerolsteiner, maar heeft in de jaren 2003 en 2004 voor Rabobank gereden. Kohl heeft aangegeven al sinds zijn 19e doping te hebben gebruikt. Dus ook in de tijd van Rabo.
Of Marc Lotz? Lotz reed vele jaren voor de boerenleenbank en verkaste in 2006 naar het Belgische Quick Step. Na een aantal maanden werd hij al betrapt op het bezit van doping. Hoe kenden deze renners zo plots de weg zo goed naar het verboden spul? Of hadden ze hier toch al wat meer ervaring mee dan men dacht?
En dan de Tour de France van 2007. De Tour dat Rasmussen stevig in het geel reed op een paar etappes van Parijs. De overwinning lag voor het grijpen, maar daar kwam plots het geval van de ‘where-abouts’ om de hoek kijken. Was dit wel een 1-mans actie? En had de rest van de ploeg hier ook niet iets mee te maken? Teammanager de Rooy stopte na het seizoen. De preciese reden is nogsteeds onduidelijk. Het is suggeren, maar plots reden ook Dekker, Boogerd en Menchov als een wilde aan kop de hoogste bergen op. Dit hadden we ze op deze manier nog nooit zien doen!
Vorige maand verscheen er nog een uitgebreid artikel in de Volkskrant over de Weense dopingzaak. Rasmussen en Kohl zouden voor 20.000 euro een mobiele bloedcentrifuge hebben gekocht en die verhuurd hebben aan andere renners. ‘Klanten’Â van het tweetal zouden Mentsjov, Boogerd en Thomas Dekker zijn. Wanneer vier renners uit 1 en dezelfde ploeg zouden gebruiken dan moet Rabobank dat weten.
Ik ben benieuwd welk scenario het gaat worden, maar ik hoop dat we tenminste de waarheid gaan horen. Sterker nog, ik MOET het weten!
