jul
27
2009
Op de laatste dagen nog een ritoverwinning in de Tourtoto en ook nog eens winnaar in het klassement voor de bolletjestrui. Ik kom met mijn postuur voor geen meter omhoog, maar dat heb je als ‘kenner’ natuurlijk niet nodig. En dat postuur hoeft natuurlijk ook niet naar America te rijden. Anderen hadden er zoveel zin in om mij richting America te zien rijden. Helaas, voor die mensen!
De Tour zit erop, het wordt vanaf morgen weer volledig afkicken. Maar als ik de blogjes zo lees wordt het wel weer tijd voor wat anders. Wielrennen, wielrennen, wielrennen, tja, waar het hart van vol is…
Godzijdank staat er vanaf volgende week een vakantie richting Zuid-Duitsland en Oostenrijk op het programma. De laptop gaat mee endus weer genoeg ander vertier op dit blog.
Ik ga nog even een touroverzichtje bekijken en bereid me weer langzaam voor op de Tour van volgend jaar. Een gek idee dat die ronde bijna langs de voordeur rijdt. Leuk!
jul
26
2009
Wat had ik er een vertrouwen in voor de Tour de France. De Nederlanders zouden gaan vlammen dit jaar met Gesink voorop. Hij liet in de maand juni zien dat hij in topvorm kwam en reed met de besten mee in Dauphine Libere. Het verhaal is bekend. Hij viel, brak zijn pols en kon naar huis.
Erg jammer, maar we hadden nog meer troeven. Troef nummer 1, Niki Terpstra. Won in juni een rit in de Dauphine en zette een beresterk nummer op in de Ster Elektrotoer. Overgangsetappes waren er voldoende in deze Tour, maar Terpstra zat niet 1 keer bij de beslissende groep. U heeft zijn naam alleen maar voorbij horen komen wanneer er uitleg gegeven moest worden hoe zwaar die bergetappe niet was. Watskebeurt? Alles in opdracht van Ciolek?
En dan troef 2, Stef Clement. Was goed op dreef in het voorjaar en won ook een rit in de Dauphine. Daar moest toch wat te halen zijn voor Stef? Totaal nergens in heel de Tour. Joehoe Stef!? En laten we het dan helemaal niet hebben over Joost Posthuma, Laurens Ten Dam en Martijn Maaskant. Ja! Ze reden mee! Al deed Joost nog prima werk voor Garate naar de Ventoux.
Nee, wij moesten het hebben van Albert Timmer en Kenny van Hummel van de Skil formatie. Skil kreeg een wildcard, maar had eigenlijk niets te zoeken in Frankrijk. Eerlijk is eerlijk, het is ‘n ploeg met enige faam in wedstrijden van het B garnituur, maar ze presteerden voldoende naar krachten. Albert Timmer deed tot twee keer toe tot laat in de finale mee voor een overwinning en Kenny van Hummel… ja, het verhaal is bekend.
De keiharde cijfers zijn dat het 4 jaar geleden is dat er voor het laatst een Nederlander een etappe won. Vier lange jaren waar we iedere keer zeggen dat het jonge talent komt aanstormen. Menig coureur werd al als mogelijke Tourfavoriet genoemd. Laten we volgend jaar maar weer hopen op een rit, want die mogelijke tourwinnaar, daar heb ik al geen vertrouwen meer in.
jul
14
2009
Op dit moment is het een flinke discussie in de Tour de France. De organisator wil in twee etappes geen oortjes. De teams willen dit echter wel. De organisatie geeft als argument het lamleggen van de koers. Ploegen spelen de troef dat de veiligheid in het gedrang is, en dat van zowel van renners als van de fans. “Maar vroeger ging het toch ook goed?”. Nee! Vroeger ging het zeker niet altijd goed.
Scott Sunderland was een goed renner die regelmatig in de klassiekers voorin zat eind jaren 90. In de Amstel Gold Race van 1998 zat Scott in de beslissende groep samen met onder andere Peter van Petegem. Petegem had zijn ploegleider, Cees Priem, nodig om de laatste instructies te krijgen op 30 kilometer van de finish. Priem en Petegem overlegend, en overlegden, en…
httpv://www.youtube.com/watch?v=t5SJHCfXuXw
Sunderland werd het kind van de rekening. Hij werd naar een ziekhuis gebracht en kwam in coma. Hij ontwaakte, maar zijn herstel heeft ruim een jaar geduurd en Scott heeft nooit meer op niveau kunnen rijden. Sunderland heeft Priem zelfs aangeklaagd aangezien hij salaris en een carriere is misgelopen. Uiteindelijk kwam het tot een schikking.
Dit is 1 goed voorbeeld. Met oortjes had Peter van Petegem de instructies van zijn ploeleider gewoon kunnen horen zonder dat er gevaarlijke stunts uitgehaald moesten worden. Lang leve de vooruitgang in de sport en dat zeker wanneer dat de veiligheid ten goede komt. Oortjes? JA!!!
jul
11
2009
De Tour is een week bezig en het is genieten tot nu toe. Iedere gebeurt er van alles en saaie ritten hebben we nog niet gehad. Cavendish is de sterkste sprinter, Menchov valt vies tegen en Armstrong wordt de hemel ingeschreven. Dat laatste leuk, maar volgens velen lijkt hij al practisch de winnaar van de Tour. En dat wil ik ontkrachten! Armtrong is slim, heeft de slag nog niet gemist, maar bergop gaat hij echt tekort komen. Wie de Giro heeft gezien zal hebben gezien dat Armstrong niet meer de Armstrong niet meer de renner van weleer is. De tijdritten liepen prima, maar bergop kwam hij flink te kort.
Nu kan de vorm in de laatste maand groeien, maar dat Armstrong niet gaat winnen staat voor mij vast. Zelfs zo vast dat ik gisteren de opmerking heb gemaakt: Wanneer Armstrong de Tour wint rij ik naar America. U kent het plaatsje waarschijnlijk wel, America in Limburg. Dus mocht hij toch winnen zal ik begin augustus een toertje van een kleine 200 km naar Amrica maken. Natuurlijk gebeurt het niet… maar ach.
jul
08
2009
De meest mooie valpartijen krijgen een nominatie en op het einde van de Tour de France gaan we eens kijken wat de mooiste valpartij was van deze editie. Eerste genomineerde is de BBox formatie die met zijn 4′en keurig het weiland en de greppel induikelden. Een terechte nominatie. Heren gefeliciteerd!
httpv://www.youtube.com/watch?v=WWU5eht_KLo
jul
08
2009
Ik hoorde Mart Smeets het gister zeggen: “Dat twitteren is helemaal niks.” Een wielerliefhebber die nu, tijdens de Tour de France, nog durft te zeggen dat twitteren niks is kan de boom in. De kracht van dit fantastisch medium is me sinds afgelopen zaterdag helemaal duidelijk. Het is of je in de ploegbus bent, of in het rennershotel en soms loop je pal na de finish. En dat allemaal omdat verschillende coureurs, perslui en liefhebbers twitter hebben gevonden.
Raborenner Laurens Ten Dam na de etappe van gistermiddag: “Shit long day, bunch splitted within 500 meters.” Of radio verslaggever Gio Lippens die blij is uit Monaco weg te zijn: “Bommetjevol, hier aan de finish in Brignoles. Weinig luxe jachten trouwens en geen stinkrijke Russische vrouwen. Terug in Frankrijk, zucht.” En een reactie van Lance Armstrong van vanavond: “Just saw my new Trek Madone (for later in the race) that legendary artist Damien Hirst put his touches on. Speechless.”
Voor een wielerleek zegt het niets, maar voor mij komt er zoveel info vrij en dat ook nog eens uit de eerste hand. Je ziet nu pas hoe laat een coureur pas aan tafel zit en wat voor problemen ze tegen komen. Voor een journalist is het gegeven natuurlijk erg handig, maar echte nieuwtjes zijn voor hun bijna niet meer te scoren. En dat is waarschijnlijk waar de schoen wringt bij Smeets. Hij WAS de vetrouwens-journalist van Armstrong, maar sinds de komst van Twitter weet iedereen alles eerder dan Mart. Welkom in de nieuwe wereld!
jul
01
2009
En daar was vanmiddag plots het nieuws, Thomas Dekker betrapt op het gebruik van EPO. Nu viel dat niet geheel ineens uit de lucht, want vorig jaar werd Dekker al ontslagen bij Rabobank. Toen giste men al naar de aanleiding. De twee partijen hielden hun kaken stijf op elkaar, maar dat het er iets mee te maken heeft lijkt nu meer dan logisch. En dan? Nou, er zijn twee scenarios denkbaar op dit moment, want misschien heeft dit verhaal wel een staart die een paar meter lang is.
SCENARIO 1:
Thomas Dekker is een aantal jaren geleden zelfstandig naar Italie getrokken. Hij trok in bij dokter Cecchini die wegens zijn verleden omstreden is, want renners zoals Ullrich en Riis hebben ook onder zijn vleugels ‘getraind’. De dopingtests van Dekker hebben de laatste jaren vreemde verschillen aangegeven en omdat Rabobank het risico niet wilde nemen, hebben ze vorig jaar een punt achter hun samenwerking gezet. Ontslag was onmogelijk omdat hij toen nog niet positief was bevonden endus scheiden hun wegen waarbij de afspraak was om elkaar verder niet vuil te maken. Deze wijze is bijna vergelijkbaar bij Michael Rasmussen. Tijdens de Tour van 2007 werd de Deen uit de ploeg gezet omdat hij in Italie zou zijn gesignaleerd en niet in Mexico, zoals hij bij de ploeg had opgegeven. Het rook naar doping, maar harde bewijzen waren er niet. Prima acties van Rabobank, want voordat deze mannen werden gepakt op het gebruik van EPO stonden ze al buiten de ploeg.
Continue Reading »
jul
01
2009
Het is vandaag exact een jaar geleden dat we in Chernobyl stonden. Een reis die me voor eeuwig bij zal blijven. Vele keren heb ik de foto’s terug gezien en regelmatig bekijk ik docu’s of lees ik artikelen over het gebied.
Bij terugkomst heb ik meest positieve reacties gehad op de reis. Maar er blijven mensen die denken dat we die dag zoveel straling hebben gelopen dat onze levensduur een flink stuk korter zal zijn. Ik geef altijd maar de vergelijking dat je bij een internationale vlucht van 9 uur net zoveel straling oploopt dan dat wij die dag hebben gedaan.
Echte discussie voer ik er ook niet meer over op mijn weblog. Het is alleen erg jammer dat verschillende media een verkeerd beeld van het gebied schetsen. Een gebied dat voor altijd in mijn geheugen gegrift staat.
TRIPREPORT BEZOEK CHERNOBYL EN PRIPYAT