Mark Rijk

0 km – Zeelandhallen: M’n rugnummer is opgehaald. Even wat bijkletsen bij bekenden. Op naar het startvak. Ik sta praktisch achteraan dus dat kan wel even duren voor we weg zijn.
0 km – Zeelandhallen: Het is 09:25 uur en we mogen 25 minuten na de eerste starters beginnen. 120 km in het vooruitzicht, ik ben benieuwd en eigenlijk ook wel een tikkeltje zenuwachtig.
4 km – ‘s-Heer Hendrikskinderen: We rijden de parallelweg richting Zierikzee op en het gas gaat erop. De groep van zo’n 300 man geeft flink gas en al snel loopt de teller richting de 35 km/pu. Het is hard maar in een groep is het best te pruimen.
14 km – Kortgene: Met zo’n groep is het net een harmonica. Wanneer de voorste remt, is het 30 plekken later vol in de ankers. De eerste valpartij is een feit en twee man liggen in de berm. Het valt mee en de rest van de groep rijdt onverminderd door.
20 km – Stroodorp: Het routebordje staat naar links. Wat is dat nou! Ik ken de route uit mijn hoofd en we hadden hier echt rechtdoor gemoeten! Dit ommetje is zeker 5 kilometer om. De groep maalt er niet om en rijdt nog steeds rond de 34 km/pu.
40 km – Neeltje Jans: Het tempo blijft er in. Ik heb echter totaal nergens last van. Oke, ‘t is nog allemaal met windje mee, maar wanneer ik me zo blijf voelen ga ik het prima redden.
45 km – Einde Stormvloedkering: Er rijdt een roeifietser voor me en ik erger me kapot! Meneer zwabbert van links naar rechts en tot twee keer toe raakt hij me. Levensgevaarlijk! Ik geef even gas en schuif een plek of 5 op. Weg met die wollensokken machine.
50 km – Plompetoren: Het blijft oppassen. Passerende auto’s zorgen ervoor dat er nogal eens abrupt in de remmen geknepen moet worden. Ik hoor ze van voor in de groep roepen en twee rijen voor me knalt een fietser zo tegen zijn voorgangers. De achterste valt naar rechts en plompt zo de sloot. Ik rem om meneer uit sloot te vissen, hij komt er alleen zelf al uit… he-le-maal onder de modder. Hij kan er wel om lachen en pakt zijn fiets weer. Het peleton wacht op niemand!
68 km – Zierikzee: Ah, even rust. De drinkbussen bijvullen, even een sanitaire stop en toevallig zie ik een groep bekenden. Ik sluit bij ze aan en we rijden met de wind op kop richting Zeelandbrug.
75 km Zeelandbrug: Het gaat echt heerlijk. Het groepje bestaat nu uit zo’n 80 man. Ik rij zelfs op de tweede rij en voel nog werkelijk helemaal niks. Deze 120 km gaan voorbij zonder dat ik het door heb.
78 km Colijnsplaat: De koprijders willen even rust en nu is het mijn tijd om aan kop te rijden. Al staat de wind hier flink tegen, mijn kopmaat en ik komen niet onder de 32 km/pu. Wat een power zit er in de benen.
85 km Goes: Ik begin de beentjes te voelen en hou het even voor gezien. We schuiven een plek of 8 naar achter en iemand anders mag het doen. M’n benen zijn in die 7 km een flink stuk zwaarder geworden.
95 km ‘s-Gravenpolder: We hebben de finishpassage gehad en rijden met wind tegen richting ‘s-Gravenpolder. KADOEF! Geen valpartij, ik zit er ineens totaal door. De snelheid van de groep gaat me te snel en ik laat ze gaan. Poterverdomme! Overmoed was het! Dat op kop rijden had ik nooit moeten doen!! Een flinke straf met nog 30 km te rijden. Ik ben bang dat ik die alleen moet afleggen.
97 km – Vierwegen. Ik zie de groep in de verte rijden en daar vliegt een fiets door de lucht. Ik zie 10 man rond een man in de greppel staan en zie een flinke hoofdwond bij meneer. Had die wel een helm op? Later lees ik dat meneer naar het ziekenhuis is gebracht met een hoofdwond.
100 km – Eversdijk. Ik zie weer een groep aankomen en sluit bij ze aan. M’n benen voelen weer beter. Wat een verademing! Deze groep rijdt een heerlijke 29 km/pu. In dit tempo ga ik Goes zeker redden.
115 km – Kattendijksedijk. Het gaat hier nog een paar keer omhoog en dat is nog even pittig. Maar ik merk dat heel de groep begint te piepen. Godzijdank, ik ben niet de enige.
128 km – Goes. En na 4 uur en 18 minuten rijden kom ik over de finish. Jes staat me op te wachten en ik voel me kapot, maar heerlijk. Gehaald! Ik ben trots en kijk terug op een prachtige dag. Als wielerliefhebber was dit genieten. In mijn hoofd komen al allerlei plannen voorbij. Ronde van Vlaanderen voor toerrijders, de Amstel Gold Race toerrit, ik ga ze echt rijden, want dit was genieten!

• Share