Mark Rijk

Zo vaak heb ik als cameraman in het Zeeuws Museum gedraaid, maar nog nooit ben ik er als bezoeker geweest. Het maakte toen een goede indruk. Mooie ruimtes, goed gebruikt materiaal en fantastisch geïntegreerde voorgevel, die past bij de oude abdij.

Na een bezoek vanmiddag is het echter allemaal flink bijgedraaid, want wat een prima museum middag had moeten worden liep uit op een teleurstelling. Ja, die gebruikte materialen van kasten zijn prachtig, maar wat er in staat is verdomd vaak een rommeltje. Overzicht, naar wat nu eerst te bekijken, is er niet en ook de info is schraal. Schraal is af en toe nog een groot woord, want vaak ontbreekt zelfs de informatie. Waar staat het? Wat is dit waar ik naar sta te kijken?

Het toppunt was nog wel het gedeelte van ‘de Wonderkamer’. Donkere ruimtes waar alleen de collectie is belicht. Het klinkt uitdagend, maar wanneer dan de informatie op een blaadje aan de muur hangt, wordt het lastig. Hoe in vredesnaam dit te lezen in het donker? Da ga nie.

Dan toch een klein woordje over de ‘stop motion’ film die er draait van kunstenaars Paul & Menno de Nooijer. Hun idee voor de film is goed gevonden, alleen de uitvoering is tenenkrommend. Na 2 minuten is het plots over met de stop motion en gaat het als gewone ‘film’ verder. Het wordt een filmpje die prima door de plaatselijke videoboer gedraaid zou kunnen worden. De gebroeders de Nooijer grote kunstenaars met film? Laat me verdomme niet lachen.

Één positief gedeelte waren de wandtapijten, maar verder vind ik het Zeeuws Museum een domper. Er is zoveel lovende kritiek gegaan naar oud-directeur Valentijd Byvanck dat ik me afvraag waar die kritiek voor bedoeld was. Ik neem aan een prima management.

• Share