jun 23 2008
TSJERNOBYL: GEVAREN
Vijf-en-twintig jaar keek ik door het achterraam naar een pijp waar bijna nooit rook uitkwam. Pal daarnaast een bol waaronder veel mensen werken, waaronder familie en kennissen. Het was vanaf mijn ouders hemelsbreed 4 kilometer tot de kerncentrale in Borssele en ook nu woon ik er maar 13 km vandaan.
Nooit in mijn leven ben ik bang geweest dat het ooit mis zou kunnen gaan. Sterker nog, ik ben een groot voorstander van kernenergie. Mij part bouwen ze er nog een aantal in mijn achtertuin, want voor mij is het de meest natuurvriendelijke manier van opwekking van energie. Van de directe gevolgen van de ramp in 1986 weet ik me weinig te herinneren. Ja, het was beter om geen bloemkool en andere groente meer uit de tuin te eten, maar aangezien pa en ma altijd naar de supermarkt gingen voor groenten was dat voor ons niet relevant.
Toch heeft de ramp me altijd geïnteresseerd. Documentaires op TV, naslagwerken, ik bekeek nogal eens zo’n document(aire). Misschien is het toch dat die 0,1% twijfel achter in je hoofd je bezig houdt met de gevaren van een centrale in je buurt. Stel, als het misgaat?
Toen Serge een aantal jaren geleden echt met het plan kwam om richting Tsjernobyl te gaan hoefde ik niet lang na te denken. Ik ga mee! Zonder ook maar 1 seconde na te denken over de gevaren die een bezoek aan de reactor kan meebrengen.
Toen alles echt serieus werd heb ik flink onderzocht of zo’n bezoek ook werkelijk gevaar met zich mee kan brengen. Het antwoord is JA, maar het kan tot een minimum worden beperkt blijkt na navraag. Het is vooral opletten voor de vegetatie in het gebied. Bloemen, bomen en planten blijken een goede drager te zijn van radioactiviteit en dus is het vooral aan te raden dat we op de paden blijven. Tevens moet je de tijd in een radioactief gebied tot een minimum te beperken. Een drie weken leven in een zo’n zone is niet verstandig, maar wanneer je een aantal uur gaat kan je het gevaar tot een minimum beperken. Wij gaan zo’n 6 uur naar het gebied.
Als laatste voorzorg nemen we een setje kleding mee met lange mouwen en broeken die we na terugkomst in het hotel linea recta in de afvalbak gooien. Daarna is een uitgebreide schrob-beurt gewenst en dan moet het allemaal wel meevallen.
Overigens staan wij in de westerse wereld ook constant in contact met radioactiviteit. Denk eens aan röntgenfoto’s in een ziekenhuis of het vliegen in een vliegtuig. Het zijn maar twee voorbeelden waarbij we er direct in contact mee staan. De waardes hiervan zijn gemiddeld te noemen endus zit ook in jouw lichaam een dosis radioactiviteit die je altijd met je meedraagt.
Het is nog even wachten tot vrijdag, maar dan beginnen we toch echt aan dit avontuur. Woensdag 1 juli bezoeken we dan de 30 km zone. Dertig kilometer zone. Het lijkt een klein gebied, maar wanneer je het dan vanaf de kerncentrale in Borsele bekijkt is het bijna zo groot als Zeeland.
