Mark Rijk

Het stond bovenaan ons lijstje van must-do’s in Parijs. De begraafplaats van Père-Lachaise. Hoofdreden was om eens de begraafplaats van Jim Morisson aan te doen, maar ook omdat ik er al redelijk wat over had gelezen.

Vanaf de eerste stap op de begraafplaats verlaat je het drukke Parijs en stap je in een bijzondere wereld. Ik had een grafstemmming verwacht, maar het tegendeel is waar. Het enige wat je hoort is het gezellige gekwetter van vogels en het suizen van de bomen. Vergelijk het meer met een stadspark zoals het Vondelpark, maar dan één die barstensvol staat met werkelijk prachtige graven.

Natuurlijk zijn we als eerste op zoek gegaan naar het graf van Morisson. Wat een redelijk makkelijke onderneming leek eindigde in een speurtocht van vroeger op school. “Waar ligt die pokkevent!?” Je zou toch verwachten dat een man die zoveel moois heeft geschreven een bijzonder plekje heeft ‘gekregen’. Niets is minder waar, meneer staat midden tussen andere graven. Rond zijn graf staat het vol met prachtige kerkertjes en grafkunst, maar zijn graf is soberheid troef. Simpeler hebben we het deze ochtend bijna niet gezien. Een vierkante steen, een grafdeksel, en dat is het. De man die ‘The End’ zo mooi verwoorde, eindige onder deze saaie platte deksel.

Een flinke wandeling hebben we gemaakt over het 71 hectare grote terrein en het is een aarader. Je staat verstelt van wat er onder de naam graf kan vallen. Er zijn soms hele kerkers gemaakt voor 1 persoon en bovenop enkele graven ligt de persoon in brons als op zijn sterfbed.

Het is bizar, mooi en rustgevend tegelijk, maar wanneer je in Parijs bent, ga er dan zeker eens kijken. Wij hebben er geen seconde spijt van gehad.

Meer foto’s op de Flickr!

Edit: Een virtuele rondleiding is te maken via de site van Père-Lachaise.

• Share