Mark Rijk

Ha, die cyste is eindelijk verleden tijd. Vanochtend een twintig minuten onder het mes en weg was hij. Het stelde natuurlijk allemaal weinig voor. Al gebeurd alles drie centimeter van je oor en was het knippen in het vlees toch een opmerkelijk geluidje.

Het verhaal over het opvangen van de winnaar van de Delta Profronde, Denis Flahaut, krijgt nog een staartje.

Op de site van zijn Jartazai staat het volgende: “Net na zijn winnende eindsprint in de Delta Ronde van Midden-Zeeland, kwam hij ten val na een botsing met een ongelukkig geparkeerde motor. Nu blijkt dat Denis hierbij een gebroken rib opliep, tijdens de wedstrijd van gister kreeg hij te veel last en kneep in de remmen.”

Sorry!!? Ongelukkig geparkeerde motor!? Ten val!? Ik vind het verdomd lullig voor Denis Flahout en ik snap dat hij in mineur is dat er een gebroken rib is geconstateerd, maar dit alles klopt natuurlijk voor geen meter. We stonden keurig naast de dranghekken en de actie van de fransoos was er natuurlijk zelf één die niet echt verstandig was. Maar ja, hij zag zijn verzorger en wilde snel zijn vreugde delen. Hij bood zelfs zijn verontschudligen nog aan! Gelukkig hebben we de beelden nog…

Heel Zeeland is op de hoogte, zelfs bij de buurtsuper was het vanavond het gesprek van de dag, Bert stopt ermee! Na 11 en een half jaar en 2400 uitzendingen stopt ‘Een Uurtje Bert’.

Wat een hondeweer!! Regen, donder, bliksem en als toetje een kilo hagel op het snoetje. Het was mijn middagje wel bij de Delta Profronde. Prachtige koers met Flahaut als winnaar.

Over hem nog even een verhaaltje apart. Op een twee kilometer voor de finish moesten wij wegwezen omdat het draaien in de laatste kilometers te gevaarlijk was. Geen probleem, want er stonden voor de Omroep twee camera’s die de finish registreerden. Wij vangen de winnaar wel op direct na de finish. Nou, we vingen hem zeker op!

FILMPJE!

Altijd rustig, nooit een grote mond en vaak mijn held. Norbert is al jaren m’n vaste chauffeur tijdens wielerkoersen. Met zo’n vent kan ik het niet beter treffen.

Een jaartje of 10 geleden vloog ik met mijn scootertje boven op een auto. Vier dagen met mijn kop tussen twee zandzakken: “Meneer, er is iets niet goed met uw nek.” Daar lag je dan onder de schaafwonden 24 uur naar het plafond te kijken omdat een lijpe loetje me niet had zien aankomen. Werkelijk nooit zou ik mijn motorrijbewijs gaan halen. Nooit, NOOIT! Ik moet er niet aan denken om met 90 per uur tegen een auto aan te vliegen. Dan keek ik nooit meer naar het plafond.

Toen vijf jaar geleden de vaste cameraman voor het wielrennen een andere baas kreeg stond ik te popelen voor dat plekje. Als wielerliefhebber met je snufferd bovenop de koers. Mooier kon toch niet? Alleen ja… ‘t was op een motor. Dat ding waar ik over zweerde er nooit en te nimmer meer op te stappen. De liefde voor het vak en het wielrennen overwon en een halve marathon was een goede oefening. Het klikte meteen met Norbert. Hij die motor, ik de camera. Samen werden we wedstrijd na wedstrijd een beter team en iedere keer groeide het vertrouwen om achterop dat stalen ros te stappen.

We zijn vijf jaar verder en we zijn perfect in non-verbale communicatie. Wanneer ik 1 centimeter naar buiten hang hangt ‘Nop’ meteen de goede kant op. Sta ik binnen een halve seconde met mijn volledige gewicht op de rechterkant heeft Norbert het conragewicht al aan de andere kant gehangen. En wat hij in die tien jaar ook nog eens heeft geleerd is op de plekken rijden waar je moet rijden voor de betere shots. Op een weg met 150 kan één verkeerde maneuvre een half peleton op zijn gezicht leggen. Het zijn bedachte risico’s die hij neemt, maar altijd met zorg genomen.

Morgen rijdt Norbert zijn jubileum wedstrijd. Tien jaar als chauffeur met een cameraman en ook nog eens precies op zijn verjaardag. Geen feest, kaarsjes of de gezellige familie ‘s middags op bezoek, maar lekker op de motor door het Zeeuwse land. Nop, morgen gaan we er weer een mooie uitzending van maken!

Wat als een grap begint kan tot leuke resultaten leiden. Zo zat ik een aantal maanden geleden bij de sport redactie waar ineens de meest maffe varianten van “Dancing with the Stars” werden gespuid. Tot ineens “Ringrieë mie de Sterren” voorbij kwam. Iedereen dubbel en natuurlijk zagen we al de Commissaris van de Koningin op een knol voorbij komen. Wat de rest als grap zag heb ik maar eens uitgewerkt en ingediend als programmaidee.Nu, een vier maanden later staat het programma op de rails en al wat vergadering zijn voorbij getrokken. Vanaf begin juli, 13 weken lang, bij Omroep Zeeland. Wie wordt de beste BZ in het ringrijden? ” ‘Onderhandelingen’ met mogelijke deelnemers zijn aan de gang en dit weekend zullen de meeste deelnemers bekend zijn. Ééntje is in ieder geval 100% zeker en dat is onze Zeeuwse weerman Jos Broeke.