Mark Rijk

Mijn hartje sloeg alleen een keer over toen ik de beelden zag die we hadden uitgezonden. Een beroerde verbinding zorgde ervoor dat het beeld en geluid niet best waren. Klote, maar wij stonden ook machteloos aangezien dat deel door een ander bedrijf werd geregeld. Hopelijk een wijze les voor volgend jaar, want niemand kijkt met plezier ruim vier uur televisie met een verschrikkelijke bromtoon uit je luidsprekers.

Wij waren er een uurtje of twee voor aanvang om nog een vorkje te prikken in het theaterrestaurant van Herman den Blijker. Prima eten en leuke ambiance om in de sfeer te komen.

Er was ons alleen iets opgevallen. Op de kaartjes stond een wel erg vreemd regeltje… regenjasplaatsen . Werden we tijdens de voorstelling getracteerd op een verfkanon? Hadden ze een paintball wedstrijd voor ogen met de eerste rij? Waar zou dit goed voor moeten zijn?

Ach, dan maar met de poncho aan op de voorste rij. En wat boeide het. De mensen op de eerste 6 rijen waren behangen met een prachtig pakje dus alle schroom viel snel van ons af .

Dan begint de show met een percussie act. Het wordt snel duidelijk waarom wij in zo’n lullig regenjasje zijn gehesen. Uit voorzorg, want tot een meter of 3 bij ons vandaan landen de verfspetters op het podium. We kwamen tijdens de show oren en ogen tekort. Van het leren van danspasjes tot het lezen van een simpel bord, de ‘Blue Man Group’ maakt er een humoristisch feestje van. Vooral het paar dat een tien minuten te laat was wordt vreselijk in de maling genomen.

Echt mensen, ga het zien! Wij hebben vreselijk genoten. Al ga je alleen omdat je wat weinig plee papier in huis hebt . Als je een paar plastic zakken mee neemt heb je voor het komende jaar genoeg!

Bij de laatste heb ik nog een bijdrage gehad met het camerawerk, maar of hij in de prijzen gaat vallen? Eerlijk gezegd denk ik van niet, want ook de repo ‘Één jaar na Dito’ is genomineerd. Een prachtige reportage 1 jaar na het plotseling overlijden van FC Utrecht speler Di Tomasso. Ik heb er een deel van gezien en dat is werkelijk een juweeltje.

Iedere maand lijkt er een ballon lek geprikt te worden in de wielerwereld. Het bleef steeds bij relatieve kleine renners, maar vandaag klapte de Leeuw van Vlaanderen Johan Museeuw uit de school. “Ik nam epo in mijn laatste jaar.” De dopingbom lijkt nu helemaal te zijn ontploft nu ploegleider Lefevre (en oud ploegleider van Museeuw) ervan wordt beschuldigd dat hij renners aanzette om de renners doping te laten gebruiken.

Het is niet zomaar één van de velen. Musseeuw en Lefevre waren altijd felle tegenstanders van het gebruik van doping in het peleton. Nu het lijkt dat ook hun met doping in aanraking zijn gekomen lijkt echt helemaal niemand meer te vertrouwen. België is natuurlijk in diepe rouw, want Belgisch grootste renner van de laatste 10 jaar was het niet zomaar de grote held. Hij speelde vals en loog daar jaren over. Van leeuw naar slemiel in een dag tijd, gefeliciteerd Johan! Wie volgt?

Het viel hardstikke mee. Aardige mensen, minder zweverig dan verwacht en voor mij belangrijk, goede sprekers die hun passie, sorry gave, goed uit konden leggen.

En ach natuurlijk, er was zeker wel wat zweverigs aanwezig. Een fakir die een 20 minuten in de lucht kon hangen op een stukje bamboe. Knap hoor! Let vooral niet op de kleedjes naast de bamboestok en zeker niet op de wat gek zittende broek. Da’s toevallig.

FAKIR