dec 04 2006
ZO VADER, ZO ZOON
Gister alweer twee-en-zestig, maar nog steeds m’n pa’tje. Gefeliciteerd! Niets mooiers om op zo een dag een foto tegen te komen waar je precies op kan zien van wie ik toch mijn camera ‘talenten’ heb gekregen.
Bij 1 ieder zal de herrinneringen van jullie vroeger vast gelegd zijn op een foto. Ik kan zeggen, van mij zijn er maar enkelen. Reden? Vanaf mijn eerste stapjes tot nu is alles vastgelegd op band. Mark die een konijn wurgt, Mark in de Koninginnedagoptocht, Mark die op de hoorns wordt genomen bij het hertenkamp, het staat echt allemaal op film. Uren, maar dan ook uren film, video 2000, video8 en DV banden vol.
En bedenk, tegenwoordig heeft iedereen een camera in zijn bezit. Ruim 25 jaar geleden was je 1 van de weinigen die een camera had. De titel amateur filmer droeg je nog met trots. Geen automatisch zoom of direct bekijken na opname. Bekijk de foto: handmatige focus en alles van de stabiele schouder. Het was woeste arbeid. Toen mijn vader begon met film was het nog ouderwets knip en plak werk. Jazeker, met schaar en lijmpot waarmee je aan de slag kon nadat alles was opgestuurd in den lande om het te laten ontwikkelen. Je moest een niveau hebben, want slecht gedraaid materiaal koste klauwen met geld.
Met de jaren worden de films een mooier bezit en dan is deze spaarzame foto eens prachtig om te zien. Zo vader, zo zoon.
